روزی صدایت می شنیدم
روزی صدایت مشنیدم پر به کویت می کشیدم زیر بالم اسمانها بود
اکنون که در دام زمینم مرغ خاکستر نشینم بال پروازم دگر فرسود
اری
می گویند جوانی بهار زندگی است باید از ان خوب استفاده کرد
اما چگونه
دوست دارم جوانی ام را در اسمان ها پرواز کنم
بر روی ابرها راه بروم
در محفل ستاره ها بنشینم و به دیدن ماه بروم
دوست ندارم چو کرمی در سوراخ های زمین بخزم
اما چگونه
نمی دانم ولی خوب می دانم راهی جز این باید بروم
.....
